Nu je er zo over begint, kan ik me inderdaad wel wat voordelen voorstellen bij het gebruik van fotografie bij modelen. Enerzijds bij het namaken van architecturele scenes en anderzijds bij het maken van fotorealistische scenes in het algemeen, waar ook gedacht moet worden aan bijvoorbeeld het namaken van bestaande mensen etc.
Voor hulp bij het animeren heb je er mijns inziens niet zoveel aan, al zou je natuurlijk voor character animatie wel foto's van bepaalde poses en uitdrukkingen als referentie kunnen gebruiken.

Mischien moet ik het ook eens gaan gebruiken, maar tot nu toe heb ik vrijwel nooit gebruik gemaakt van fotografie.
Zelfs tekenvaardigheid schat ik niet te hoog in als vereiste voor eeen goeie 3d artiest, want de hele reden dat ik ooit begonnen ben met 3d paketten is juist dat ik daarin beter en sneller een plaatje kon maken met wat ik mij voorstelde dan met pen (of potlood) en papier.

ik denk dat een goede kennis van fotografie nooit weg is, net als tekenvaardigheid handig is voor de 3d-er. Des te meer kennis je hebt van je onderwerp, compositie, verhoudingen, licht en schaduwen, etc des te beter en ervaring met fotografie zal daar absoluut aan bijdragen.

Maar er zal ongetwijfeld iemand zijn die de meest fantastische renders maakt en nog nooit een camera in z'n hand gehouden heeft....

Hoi mensen,

Ik heb ongeveer een maand geleden een digitale camera aangeschaft (ik had daarvoor een conventionele camera) , en ben sindsdien verknocht aan digitale fotografie.

Fotografie heeft voor mij als toevoeging dat het mij helpt om naar dingen te kijken. Op het moment dat ik bezig ben een foto te maken kijk ik geconcentreerd naar iets en zodoende sla ik veel visuele informatie op die later weer van pas komt in mijn 3d werk. Wat ik ook merk is dat ik bij mijn werk sneller zie of iets natuurgetrouw is (omdat ik referenties heb). Tot slot denk ik dat fotografie een geweldige inspiratiebron is voor mij. Op het gebied van compositie en dergelijke leert het mij veel.

Ben benieuwd wat jullie er van vinden!?

Groetjes,

Thomas Kroes

Most people think the difference between digital and stock photography is just the way the images are stored. In fact there is much more to it than just that. Allow me elaborate.
For learning purposes I'd say go for the digital camera because you're going to wreck lots and lots of feet of film doing so. At least I did. Also digital cameras are handy for shooting reference, since there is no need for blowing them up to a A3 paper size and they are already digital so you can create without much hassle a gigiantic library of references on your computer.
The downside of digital photography is there's not much to do about changing film stock. You can change the ISO setting, but that's pretty much it. I like to buy before I go on a trip a couple of rolls accordingly to the scenery I'm going to see, last time here in northern Ontario I got 1 roll of Fuji Velvia 50 and 2 rolls of Fuji Provia 100F. By being able to choose your film stock you can sort of control the vividness of your photo. But that's just me.
Also I tend to find digital images to be filled with electronic white noise, that's basically harsh misplaced green and red pixels all over the photo. Altough this effect is lesser the higher the price of the camera, untill it is almost gone with the 22 megapixel HDTV cameras, but it's always there. Evenso digital images are harsh anyways, too much aliased compared to their film counterparts.
Film cameras on the other hand have a gentiler thing called "film grain", grain is in fact pink noise: smooth and soft. The higher the ISO value the more grain the image will have (try a Kodak T-MAX ISO 3200 pushed 2 stops!). Again if you're using professional stock, it's going have to less grain than their consumer counterparts. Using different types of film stock allows you to get a feeling for color balance, film grain, vividness and image quality, which you can use later on in your 3D projects.
Also I find the color gamut of digital images fairly small compared to film. Digital photos are limited already to a certain amount of colors to begin with when you take the picture (CMOS/CCD limitation) and basically kills off some nice subtle color differences you might have in the photo especially in dark toned areas. Film photos won't be converted to bits and bytes until you decide to scan them in using your film scanner. Evenso by scanning them in you should always use the highest possible bit setting (the one I used was limited to 24bit) and later on converting them to 16bit or 8 bit for web viewing purposes.

Back to what this tread is really about...
Yes it helps if you are a photographer in the wonderful world of 3D. But it depends on how you are using your photos AFTER you've taken the picture. Do you look at them and say "Cool" and that's it or to you look at the picture and ask you yourself the question "OK, I wrecked this image, why?" Or "That's such a nice image, why?" Sometimes the answer is straightforward (out of focus, moved or beautiful colors, nice depth of field, nice contrast...) but sometimes the picture doesn't feel right or it could have been better, then try to figure out HOW it could have been better. For example I took a couple of picture back in Vancouver of a park near my home and I had this leaf sticking right in my camera covering 35% of the image. At that time I tought it was that was enough. However looking at the photo after it had been developed I saw I should have had the leaf covering more that 60% of the image to look better. So it all depends on how you are using the image afterwards. But then again it's not mandatory for 3D artists, photography just helps you to creatively use the random objects you encounter on the street, in your house or where ever to make a nice photo happen. Besides it's not that good if you're spending your time only sitting behind the computer, right?

ik denk dat alles wat je doet met betrekking tot beeld compositie bijdraagt aan betere scene's in 3D.
Hoe meer inzicht je hebt, hoe meer verschillende technieken je kent en hoe vaker je over het geheel nadenkt, des te beter kun je je eigen ontwerpen maken/verfijnen.

Dat zijn nu net vaak de laatste details die een leek niet ziet, die je render net dat beetje extra geven 😄

just my 2 cents

Oke, hier even een reply om de richting wat specifieker te maken.

Digitale fotografie is wel het makkelijkst, maar veel leer je niet om een digitaal fotootje te maken. Het diafragma wordt automatistisch bewogen voor de juiste hoeveelheid ligt, de sluitertijd wordt rechtevenredig gezet met de hoeveelheid ligt die er op dat moment is als het diafragma niet verder open kan etc etc etc.

Ik wilde het juist hebben over de traditionele manier van fotograferen. Wat jullie allemaal beschrijven is de globale kennis van fotografie, dat het mee kan werken voor je 3d ervaring. Waar ik naar toe wilde is meer de kant van wat er specifiek nu zo belangrijk is van fotografie versus 3d. Zo zou je te maken kunnen krijgen met onder andere (bron: http://www.blokzijl.net/foto.htm ):

lichthoeveelheid (hoeveel
diafragma
sluiter
scherptediepte
objectief
beelddragers
bewegingsonscherpte
zwart/wit, kleurennegatief, dia
lichtgevoeligheid
speciale filmsoorten
ISO waardes

Deze objecten beschrijven nu alleen nog maar de werking van de fotocamera en kunnen realiteit in 3d misschien wel verbeteren, maar er zijn nog wel andere gevallen die met fotografie te maken hebben. Zoals de al eerder genoemde compositie.

De vraag is natuurlijk, hoe bepaal je je compositie. Hier zijn veel mensen bezig met hun eigen smaak, maar er bestaat daadwerkelijk ook een gouden regel die je overal kunt gebruiken en sinds mensenheugenis gebruikt werd in de bouwkunst, beeldhoudkunst, schilderkunst en wetenschap.
De Gulden Snede is de naam van een formule die illusie van tijd en ruimte, droom en werkelijkheid weergeeft. De Gulden Snede wordt geizen als de formule voor schoonheid. Hiermee wordt de vorm van objecten bepaalt (de verhoudingen in de onderlinge vormen) en de compositie van een beeld.

Interessant is de link: http://www.phys.tue.nl/TULO/info/guldensnede/index5.html

Wat misschien wel handig is is om een 3d gerelateerd artikel te schrijven over de gulden snede.😄

Laten we het nog maar niet hebben over beweging met fotografie...

Hoi,

Ik heb een digicam waar je vrijwel alles zelf in kunt stellen, iso, resolutie, diafragma, sluitertijd, exposure. Tis de Finepix S5000, superfijne camera trouwens! Alleen de white balans kun je niet traploos (maar in 6 stappen) instellen. Dit betekend dat er een duidelijke relatie kan worden gelegd tussen digitale fotografie en conventioneel fotograferen. Het enige verschil is natuurlijk ontwikkelen.

hmmm, wel jammer dat je om die reden de community verlaat... Nou ja, als het echt niet anders kan, veel succes nog in de 3d wereld! 👍